2 سبک زمانبندی

برنامه زمانبندی، همانطور که از اسمش پیداست یک برنامه مدیریت زمان است. مدیریت نیز شیوه ها و روشهای خاص خودش را دارد. ما روشهای زمانبندی را به دو دسته‌ی کلی تقسیم میکنیم و در ادامه به توضیح آنها میپردازیم.

مطالبی که میخوانیم:

2 سبک زمانبندی بدین صورت‌اند:

زمانبندی با انتهای آزاد
زمانبندی با انتهای مقید

آنچه مهم است این نکته است که باید تنها یکی از این دو سبک را انتخاب کنیم و کاملا به آن پایبند باشیم. توجه کنید که اعمال نصفه و نیمه‌ی این روشها در برنامه باعث میشود برنامه شما از چهارچوب خارج شود و دیگر اصولی نباشد!

زمانبندی با انتهای آزاد

ابتدا باید توضیح بدهیم که اصلا چه زمانبندی‌ای با انتهای آزاد محسوب میشود؟ اگر در برنامه ای فعالیت ها دارای محدودیت زمانی نباشد و لزوما در تاریخی پایان نیابند، آن برنامه با آنتهای آزاد(open-end) محسوب میشود. به طور کلی نباید هیچ قیدی از حرکت فعالیت ها رو به جلو جلوگیری کنند. به طور مثال قیود “Finish no earlier than ” و “finish no later than” و “most finish on” و “most start on” از حرکت فعالیت ها جلوگیری میکنند؛ پس در این سبک ما از این قیود استفاده نمیکنیم.

در زمانبندی با انتهای آزاد، باید توجه کنید که فعالیت ها تاخیر نداشته باشند. تاریخ های برنامه ریزی شده را کنترل کنید تا نسبت به تاریخ های واقعی، دیرتر نباشند. برای چک کردن این موضوع میتوانید از ستون Finish variance کمک بگیرید.

تمرکز ما در این سبک زمانبندی بر روی نتایج است و برنامه انعطاف پذیری بالاتری دارد، به این معنا که برای تعیین مدت زمان فعالیت هایی که غیرقابل پیش بینی هستند یا تخمین زمان دقیق برای آنها دشوار است، مناسب است.

زمانبندی با انتهای مقید

میتوانیم بگوییم زمانبندی با انتهای مقید (Deadline Scheduling) برعکس زمانبندی با انتهای آزاد است. تفاوت آنها در این است که ما برخلاف روش قبلی، در این روش، تمامی قیود را در برنامه اعمال میکنیم. یعنی اگر در قرارداد ذکر شده باشد که فلان فعالیت نباید دیرتر از فلان تاریخ تمام شود، باید از قید “finish no later than” استفاده کنیم. به این قید توجه کنید! آن را با ” most finish on” اشتباه نگیرید! اما این دو قید چه فرقی از لحاظ مفهومی با هم دارند؟ سوال خوبیست! قید “finish no earlier than ” به این مفهوم است که اگر فعالیت زودتر تمام شود، مشکلی ایجاد نمیکند.

تفاوت دیگری که این روش با روش قبلی دارد این است که ما نمیتوانیم تاخیرات را در ستون finish variance ببینیم چرا که در این سبک، تاخیرات را از ستون total slack میخوانیم. اگر عدد در این ستون، منفی شد، یعنی تاخیر داریم. اما توجه کنید که ما همچنان برای بررسی درستی این سبک از ستون finish variance استفاده میکنیم؛ باید حواسمان باشد که در این ستون منفی نداشته باشیم.

2 سبک زمانبندی — ستون total slack یا شناوری کل☝?

این سبک نسبت به سبک قبلی انعطاف پذیری کمتری دارد و باید به برنامه پایبندتر باشیم!

اما کدامیک از این دو سبک بهتر است؟!

هر دو این روشها اصولی وکاربردی اند و استفاده از اینها بستگی به سلیقه شما دارد. در روش اول زمانبندی ها با واقعیت تطابق بیشتری دارند و مشکلات را میتوان از تاخیرات استخراج کرد. در روش دوم زمانبندی ها متناسب نیستند و تاخیرات را باید از شناوری ها استخراج کنیم! توجه کنید که در زمانبندی با انتهای آزاد، اگر در ستون total slack عدد منفی داشته باشیم، به معنی این است که برنامه به درستی تدوین نشده است.

جمعبندی

زمانبندی به عنوان یک برنامه مدیریت زمان، دارای دو سبک کلی است: زمانبندی با انتهای آزاد و زمانبندی با انتهای مقید. در زمانبندی با انتهای آزاد، فعالیت‌ها محدودیت زمانی ندارند و تاریخ پایان مشخصی ندارند. در این سبک، تمرکز بر روی نتایج است و برنامه انعطاف پذیری بالاتری دارد. اما در زمانبندی با انتهای مقید، تمامی قیود زمانی در برنامه اعمال می‌شوند و فعالیت‌ها باید در محدوده زمانی مشخصی تمام شوند. این سبک انعطاف پذیری کمتری دارد و برنامه باید به صورت دقیق تدوین شود. در هر دو سبک، نکته مهم این است که باید تنها یک سبک را انتخاب کرده و به آن پایبند باشید تا برنامه به درستی عمل کند.